آبسه مقعدي يك وضعيت دردناك است كه در آن تجمعي از چرك در نزديكي مقعد ايجاد مي شود. اكثر آبسه هاي مقعدي نتيجه عفونت غدد كوچك مقعدي هستند.
شايع ترين نوع آبسه، آبسه پري مقعدي است. اين اغلب به صورت تورم دردناك جوش مانند در نزديكي مقعد ظاهر مي شود. ممكن است قرمز رنگ و در لمس گرم باشد. آبسه‌هاي مقعدي كه در بافت‌هاي عميق‌تر قرار دارند، كمتر شايع هستند و ممكن است كمتر قابل مشاهده باشند.
برش و درناژ جراحي رايج ترين درمان براي انواع آبسه مقعدي است و معمولاً موفقيت آميز است.
حدود ۵۰ درصد از بيماران مبتلا به آبسه مقعدي دچار عارضه اي به نام فيستول مي شوند. فيستول يك تونل كوچك است كه ارتباط غيرطبيعي بين محل آبسه و پوست ايجاد مي كند.
در برخي موارد، فيستول مقعدي باعث تخليه مداوم مي شود. در موارد ديگر، جايي كه قسمت بيروني دهانه تونل بسته مي شود، نتيجه ممكن است آبسه هاي مقعدي مكرر باشد. براي درمان تقريباً تمام فيستول هاي مقعدي به جراحي نياز است.
اصلي ترين علائم آبسه
مهمترين علائم آبسه مقعدي كه در بسياري از مبتلايان مشترك است به شرح زير است:
- تب
- بدن درد
- بي اشتهايي
- گلودرد
- درد شديد در لبه مقعد،قرمزي
- التهاب بافت هاي اطراف مقعد
- ورم در لب مقعد
چه چيزي باعث آبسه مقعدي مي شود؟
آبسه ركتوم زماني اتفاق مي افتد كه پارگي در آن ناحيه عفوني شود يا غده مقعدي مسدود شود. عفونت مقاربتي (STI) نيز مي تواند باعث آبسه مقعدي شود.
كودكان نوپا يا كودكاني كه سابقه شقاق مقعدي (پارگي اسفنكتر مقعد) دارند نيز در معرض خطر بيشتري براي ايجاد آبسه مقعدي در آينده هستند. چنين شقاق مقعدي ممكن است در كودكاني كه سابقه يبوست دارند رخ دهد. احتمال آبسه مقعدي در مردان دو برابر بيشتر از زنان است.
برخي از عوامل خطر ديگر عبارتند از:
بيماري كرون يا كوليت اولسراتيو، كه بيماري هاي التهابي روده هستند كه باعث مي‌شوند بدن به بافت هاي سالم حمله كند.
- ديابت
- سيستم ايمني ضعيف به دليل شرايطي مانند HIV يا ايدز
- رابطه جنسي مقعدي كه مي تواند خطر آبسه مقعدي را افزايش دهد
- استفاده از داروي پردنيزون يا ساير استروئيدها
- شيمي درماني فعلي يا اخير يا استفاده از داروهاي سركوب كننده سيستم ايمني
- يبوست
- اسهال
- سيگار كشيدن
گزينه هاي درماني براي آبسه مقعدي
آبسه مقعدي به ندرت بدون درمان توسط پزشك از بين مي رود. درمان ممكن است شامل تخليه يا جراحي باشد. رايج ترين و ساده ترين درمان اين است كه پزشك چرك را از ناحيه عفوني تخليه كند.
اين كار را معمولاً مي توان در مطب پزشك انجام داد. پزشك از دارو براي بي حس كردن ناحيه استفاده مي كند. هر گونه فشار ناراحت كننده بايد كاهش يابد و به بافت اجازه مي دهد تا به درستي بهبود يابد.
اگر آبسه مقعدي بسيار بزرگ وجود داشته باشد، ممكن است نياز به جراحي با بيهوشي باشد. در برخي موارد، ممكن است از كوتر براي اطمينان از تخليه كامل آبسه استفاده شود. آبسه هايي كه تخليه شده اند معمولاً باز مي مانند و نيازي به بخيه ندارند.
اگر ديابت داريد يا سيستم ايمني ضعيفي داريد، ممكن است پزشك از شما بخواهد چند روز در بيمارستان بمانيد تا عفونت را تحت نظر داشته باشيد.
علائم انواع آبسه مقعدي; معاينه و نحوه درمان آبسه
بازدید :