شقاق مقعد پارگي‌هاي كوچكي در مخاط مقعد است كه مي‌تواند به شدت دردناك باشد. شقاق مقعدي معمولا به دليل زور زدن در حين حركات روده، يبوست يا اسهال مكرر ايجاد مي‌شود. اين بيماري در هر دو جنس به يك اندازه شايع است و اغلب افراد 15 تا 40 ساله را تحت تاثير قرار مي‌دهد. اسپاسم اسفنكتر مقعد يا ايسكمي موضعي مي‌تواند افراد را مستعد ابتلا به شقاق مقعدي يا بدتر كند.
شقاق مقعدي غير معمول ممكن است در افراد مبتلا به بيماري كرون، بيماري هاي مقاربتي (به ويژه HIV، سيفليس و هرپس سيمپلكس)، سرطان مقعد، تروماي موضعي (قاعدگي مقعدي)، سل يا شيمي درماني ايجاد شود.
بهبودي خود به خود در يك سوم افراد معمولاً در عرض شش هفته اتفاق مي‌افتد. شقاق مقعدي كه بيشتر از اين مدت باقي بماند، مزمن در نظر گرفته مي‌شود و بايد با روش‌هاي پزشكي درمان شود.
مبتلايان به اين بيماري معمولا علائم آزاردهنده اي مثل خارش، سوزش شديد، قرمزي و درد و خونريزي از مقعد را هنگام اجابت مزاج تجربه مي‌كنند. به دليل بعضي از علائم مشابه شقاق با بواسير، گاهي اين دو بيماري با يكديگر اشتباه گرفته مي‌شوند كه با مشاهده عكس شقاق مقعدي و آشنايي با شكل ظاهري اين بيماري، مي‌توانيد به راحتي اين عارضه را تشخيص دهيد.
روش‌هاي درمان شقاق مقعدي
در برخي افراد، علائم ناشي از شقاق مقعدي 6 هفته يا بيشتر طول مي كشد (شقاق مقعدي مزمن). ممكن است در موارد شقاق مزمن كه خود مراقبتي و دارو كمكي نكرده است، روش‌هاي جراحي توصيه شود. جراحي اغلب در درمان شقاق مقعد بسيار موثر است، اما خطر كمي از عوارض، مانند از دست دادن موقت يا دائمي كنترل روده (بي اختياري روده) را به همراه دارد. از روش‌هاي زير براي درمان شقاق مقعدي استفاده مي‌شود:
روش نوين ليزر شقاق
درمان شقاق با ليزر يكي از روش‌هاي نوين و كم تهاجمي درمان مي‌باشد كه امروزه تقريبا جايگزين جراحي شقاق به روش‌هاي قديمي و پرخطر شده است. بي شك همه بيماران از اتاق عمل و تيغ جراحي واهمه دارند و ترجيح مي‌دهند روش‌هاي آسان‌تري را براي درمان بيماري خود انتخاب كنند.
عمل ليزر شقاق بدون بيهوشي و به صورت سرپايي انجام مي‌شود و زمان عمل كمتر از نيم ساعت است. در روش عمل سرپايي و سريع ليزر فيشر، بجاي بيهوشي از بي حسي موضعي استفاده مي‌شود. طي اين عمل با استفاده از اشعه ليزر محل زخم ترميم شده و در صورت لزوم زائده‌هاي اضافي حذف مي‌شوند.همچنين اگر نياز به كاهش فشار در ناحيه مقعد باشد، اين توسط اشعه ليزر برشي در عضله ايجاد مي‌شود تا فشار كاهش يابد. بيمار بلافاصله بعد از انجام اين درمان مرخص مي‌شود و نيازي به استراحت طولاني نيست. اما نكاتي هست كه بعد از ليزر بايد براي پيشگيري از بازگشت مجدد بيماري رعايت شود.
اسفنكتروتومي شقاق
اسفنكتروتومي جانبي شامل ايجاد يك برش كوچك در عضله اطراف اسفنكتر است تا به كاهش تنش در كانال مقعدي شما كمك كند. اين به شقاق مقعدي اجازه مي‌دهد تا بهبود يابد و احتمال ايجاد شقاق بعدي را كاهش مي‌دهد.
اسفنكتروتومي يك عمل جراحي كوتاه و نسبتاً ساده است كه معمولاً تحت بيهوشي عمومي انجام مي‌شود. اين بدان معناست كه شما در حين انجام عمل خواب خواهيد بود، اما معمولاً مجبور نيستيد شب را در بيمارستان بگذرانيد.
فيشركتومي شقاق
فيشركتومي مقعدي نوعي جراحي است كه ممكن است براي درمان شقاق مقعد استفاده شود. اين روش شامل برشي در ماهيچه‌هاي اسفنكتر است كه باز شدن مقعد فرد را كنترل ميكند.
شقاق فقط در پوست خارجي مقعد ايجاد مي‌شود، اما مي‌تواند كل ضخامت مقعد را نيز درگير كند. در طول عمل، نواحي بيروني دهانه‌هاي راست روده بريده مي‌شوند تا بافتهاي داخلي سفت شوند. اين به جلوگيري از انقباضات بيش از حد كمك ميكند. جراحي معمولاً براي شقاق حاد انجام مي‌شود كه پس از درمان پزشكي كه موفقيت آميز نيست، باقي مي مانند، اغلب عود مي كنند يا مزمن هستند.
كارهايي كه بايد براي بهبود شقاق انجام دهيم!
مديريت اوليه شامل تغييرات سبك زندگي براي تسكين علائم است. به بيمار توصيه كنيد مصرف فيبر و مايعات غذايي را افزايش دهد تا حركات روده نرم بماند.
اهميت بهداشت صحيح مقعد و نياز به خشك نگه داشتن ناحيه مقعد بايد مورد تاكيد قرار گيرد. حمام سيتز منظم (نشستن در تشت آبگرم) مي‌تواند به شل شدن اسفنكتر كمك كند. وان را با آب ولرم به اندازه اي پر كنيد كه باسن و باسن شما را بپوشاند. اگر تغييرات در سبك زندگي كافي نيست مي‌توانيد از ملين‌ها و نرم كننده‌هاي مدفوع استفاده كنيد.پزشك ممكن است نرم‌كننده‌هاي مدفوع را تجويز كند تا رفتن به دستشويي راحت تر باشد. كرم‌هاي بي‌حس‌كننده همچنين مي‌تواند درد عمل دفع را كمتر كند. ژل نفتي، اكسيد روي، كرم هيدروكورتيزون 1% و محصولاتي مانند Preparation H مي توانند به تسكين ناحيه كمك كنند. به جاي دستمال توالت، از دستمال مرطوب كودك بدون الكل استفاده كنيد كه روي آن ناحيه ملايم تر است.
افرادي كه يك بار دچار شقاق مي‌شوند، احتمال بيشتري دارد كه در آينده هم به اين عارضه دچار شوند. بنابراين مهم است كه حركات روده را منظم نگه داريد. اگر در گذشته شقاق داشته ايد، ممكن است وسوسه شويد كه حركات روده خود را متوقف كنيد تا از درد دفع آن جلوگيري كنيد. اما اين ايده خوبي نيست. اين مي‌تواند مدفوع را سفت و سخت كند كه باعث بدتر شدن شقاق مي شود. رژيم غذايي پر فيبر را ادامه دهيد و مقدار زيادي مايعات بنوشيد تا مدفوع راحت دفع شود.
عوارض شايعي كه ممكن است در برخي از افراد رخ دهد از جمله: عدم بهبودي شقاق مزمن، فيستول آنوركتال، عفونت و/يا آبسه ممكن است ايجاد شود يا نهفتگي مدفوع به دليل درد شديد و غيرقابل تحمل در حين اجابت مزاج رخ دهد.
بازدید :
علائم و دلايل فيستول مقعدي را بشناسيد!
كانال مقعدي قسمت انتهايي دستگاه گوارش است كه شامل ركتوم و مقعد است. گاهي اوقات يك مسير غير طبيعي از كانال مقعد به پوست اطراف مقعد ايجاد مي‌شود و به آن فيستول مقعدي مي‌گويند. اين بيماري همچنين مي‌تواند از كانال مقعد به ساير اندام‌ها مانند واژن يا مجاري ادراري ايجاد شود.
فيستول چيست؟ كانال و مجرايي است كه زير پوست تشكيل و غدد عفوني مسدود شده را به بخش آبسه شده مقعد متصل ميكند. اين عارضه مي‌تواند با يا بدون آبسه مقعد تشكيل و درست به پوست نزديك مقعد متصل شود.
به عبارت ساده تر به هر نوع ارتباط غير طبيعي و يا مجراي ارتباطي بين دو اندام مختلف و يا دو بخش جداگانه از بدن كه از آن عفونت خارج مي‌شود، فيستول اطلاق داده مي‌شود.
فيستول مقعدي اغلب نتيجه يك آبسه مقعدي قبلي يا فعلي است. اين در 40٪ از بيماران مبتلا به آبسه رخ مي‌دهد. اين عارضه يك تونل يا مجراي باريك است كه يك غده مسدود شده در داخل كانال مقعد را به پوست خارجي متصل ميكند.
علائم بيماري فيستول مقعدي
جالب است بدانيم كه علائم بيماري فيستول متعدد مي‌باشد، اما به طور كلي بيمار در بيشتر موارد تنها به دليل ترشح مداوم يا متناوب عفونت از دهانه خارجي فيستول به پزشك مراجعه ميكند و از آن جا كه ترشحات بيماري هميشه تخليه مي‌شود، لذا درد نمي‌تواند عامل مهمي براي مراجعه بيماران باشد. اما در مقابل احساس سوزش يا خارش ناشي از ترشحات مي‌تواند عامل اصلي مراجعه بيماران محسوب شود.
گفتني است در اكثر موارد به هنگام معاينه اين بيماران، دهانه خارجي مجراي فيستول قابل مشاهده مي‌باشد. به طوري كه گاهي يك سوراخ يا برجستگي كه از آن چرك خارج مي‌شود قابل مشاهده است. مجراي فيستول مانند طنابي لمس مي‌شود و مسير آن در مجاورت اسفنكتر و سوراخ اوليه قابل لمس است، اما به طور كلي مي‌توان علائم ذيل را جزء نشانه هاي اصلي اين بيماري برشمرد:
- ترشح مداوم يا متناوب
- وجود يك برجستگي سفت و دردناك به هنگام لمس
- يك درد ثابت و ضربان دار كه ممكن است هنگام نشستن، حركت كردن، مدفوع يا سرفه بدتر شود
- التهاب و تغيير رنگ پوست اطراف مقعد
- در مواقعي درجه حرارت بالا (تب) در صورت داشتن آبسه
- مشكل در كنترل حركات روده (بي اختياري روده) در برخي موارد
دلايل ابتلا به فيستول مقعدي
شايع‌ترين علت فيستول، آبسه مقعدي است. اگرچه چندين علت احتمالي ديگر براي اين بيماري وجود دارد. بيشتر عارضه‌هاي مقعدي در خط مياني خلفي ايجاد مي‌شوند. هنگامي كه بيماري در مكان‌هاي ديگر يافت مي‌شود، اغلب با شرايط ثانويه همراه است كه اين شامل:
- بيماري التهابي روده
- عفونت‌هاي مقاربتي
- ضربه
- تومورها از جمله لوسمي
- بيماري سل
- سرطان آنوركتال
- HIV كه تقريباً در يك سوم بيماران با آبسه مقعدي يا فيستول همراه است
هر يك از اين علل بالقوه فيستول مقعدي با جزئيات بيشتري در زير مورد بحث قرار گرفته است.
آبسه مقعد
آبسه مقعدي تا حد زيادي شايع ترين علت فيستول مقعدي است و مسئول ايجاد تقريباً 80 درصد موارد است. بيش از نيمي از بيماران مبتلا به آبسه مقعدي دچار بيماري فيستول مي‌شوند. احتمال تشكيل اين عارضه در موارد زير بيشتر است:
- آبسه قبل از درمان مي تركد
- مايع به طور كامل تخليه نمي شود
- آبسه به طور كامل بهبود نمي يابد
براي جلوگيري از پيشرفت آبسه مقعدي به فيستول مقعدي بايد به موقع با داروهاي ضد ميكروبي مناسب درمان شود. علاوه بر اين، اكثر بيماران براي جلوگيري از بروز اين بيماري نياز به برش آبسه با تخليه كامل چرك داخل آن دارند.
التهاب روده
فيستول مقعدي همچنين مي‌تواند به عنوان يك عارضه از شرايط پزشكي كه شامل التهاب روده‌ها مي شود، مانند بيماري كرون و ديورتيكوليت ظاهر شود.
بيماري كرون نوعي بيماري التهابي روده (IBD) است. در اين بيماري مزمن، التهاب مخاط پوشاننده دستگاه گوارش وجود دارد. ديورتيكوليت بيماري ديگري است كه منجر به التهاب برون‌پشت‌هاي كوچك يا ديورتيكول‌ها مي‌شود كه جيب‌هاي كوچك متعددي را از كناره‌هاي روده بزرگ تشكيل مي‌دهند.
هر دوي اين شرايط باعث التهاب مزمن كولون و ركتوم مي‌شوند و در برخي بيماران پتانسيل ايجاد اين بيماري را دارند.
هيدرآدنيت چركي
اين يك بيماري مزمن پوستي است كه در آن غدد عرق دچار عفونت‌هاي مكرر مي‌شوند و با اسكار بهبود مي‌يابند. هنگامي كه اين در پوست ناحيه مقعد رخ مي‌دهد، مي‌تواند منجر به تشكيل فيستول مقعدي ثانويه به عفونت سطحي يا عميق شود.
عفونت هاي مقاربتي
برخي از عفونت‌هاي مقاربتي نيز پتانسيل ايجاد فيستول مقعدي را دارند. HIV و ايدز شامل يك عفونت ويروسي است كه به سيستم ايمني بدن حمله كرده و آن را ضعيف ميكند. اين مي‌تواند منجر به افزايش حساسيت به عفونت، با تشكيل آبسه مقعدي و فيستول مقعدي شود. كلاميديا و سيفليس نيز عفونت‌هاي مقاربتي هستند كه مي‌توانند خطر ابتلا به اين عارضه را در فرد افزايش دهند.
تروما يا رشد غير طبيعي
تشكيل فيستول مقعدي نيز با ضربه به ناحيه ركتوم همراه است. در برخي موارد، رشد غير طبيعي ممكن است فرد را مستعد ايجاد اين بيماري كند. تومورها، زخم‌ها، عوارض جراحي بعد از عمل در نزديكي مقعد، و ناهنجاري هاي هنگام تولد، همگي پتانسيل ايجاد فيستول مقعدي را دارند.
بازدید :
خارش مقعد يك احساس تحريك شديد و التهاب در اطراف مقعد است. احساس خارش در مقعد يك علامت است كه مي‌تواند دلايل مختلفي داشته باشد و به تنهايي يك بيماري نيست. در اين وضعيت فرد تمايل تقريبا غير قابل مقاومتي براي مالش يا خاراندن مقعد دارد، اما خاراندن و تحريك ناحيه باعث بدتر شدن شرايط مي‌شود.
در اين بين، مهم است كه از خراشيدن ناحيه خودداري كنيد. انجام اين كار مي‌تواند خارش را بدتر كند، زيرا مي‌تواند با ايجاد زخم در پوست و در تماس با رطوبت منجر به تحريك بيشتر شود. پاك كردن بيش از حد مقعد پس از دستشويي و حمام نيز مي‌تواند اين تأثير را داشته باشد.
اغلب، اجتناب از خاراندن محل مي‌تواند به بهبود اين عارضه كمك كند. با اين حال، گاهي اوقات يك مشكل اساسي وجود دارد كه نياز به اقدامات پزشكي و درمان دارد.
دلايل خارش مقعد در كودكان و بزرگسالان
اين معضل كه در سنين مختلف اتفاق مي‌افتد، از عوامل متعددي ناشي مي‌شود كه از جمله آنها مي‌توانيم به اين موارد اشاره كنيم :
- ابتلا به هموروئيد يا بواسير: بيماري بواسير چيست؟ به به واريسي شدن عروق ناحيه مقعد گفته مي‌شود. همچنين ساير بيماري‌هاي مقعدي مانند فيستول و شقاق نيز مي‌تواند عامل اين مشكل باشد.
- كرمك : از انواع انگل‌هاي پوست است كه تخم خود را در اطراف پوست مقعد مي‌ريزد. براي اطمينان مي‌توانيد نوار چسبي را بر روي پوست مقعد بزنيد و اگر صبح روز بعد تخم‌هاي سفيدي را بر آن مشاهده كرديد، دچار كرمك هستيد.
- لباس‌هاي نامناسب: استفاده از لباس‌هاي تنگ با الياف مصنوعي مي‌تواند باعث اين مشكل شود، همچنين استفاده از لباس‌هاي ابريشمي‌كه تمام مدت به پوست ميچسبد عامل ديگري براي اين عارضه است براي جلوگيري از اين امر مي‌توانيد، از پودرهاي ضد خارش استفاده نماييد.
- يبوست: اين مشكل باعث خروج مدفوع سفت و خشك شده و مي‌تواند باعث خارش و التهاب مقعدي شود.
- خارش ورزشكار: اين خارش در اثر ابتلا به نوعي قارچ پوستي در هواي گرم ايجاد مي‌شود و بيشتر در ورزشكاران، افرادي كه مدام در مجاورت با هواي گرم هستند و يا افرادي كه در هواي سرد چندين لباس بر روي يكديگر مي‌پوشند شايع تر است.
- عفونت قارچي: اين عارضه هم زنان و هم مردان را درگير ميكند و گاهي عفونت قارچي واژن به عفونت مقعدي مي‌انجامد. براي پيشگيري از اين عارضه بايد اين ناحيه را به طور كامل با آب بشوييد.
- عفونت‌هاي مقاربتي (STI): خارش مقعد مي‌تواند از علائم يك بيماري مقعدي مانند HPV، تبخال تناسلي، سيفليس و سوزاك باشد.
- عفونت ديگري كه مي‌تواند باعث خارش مقعد شود اريتراسما است كه توسط باكتري Corynebacterium minutissimum ايجاد مي‌شود. علائم شامل پوسته پوسته شدن و قرمزي در ناحيه مقعد و ران است و بيشتر در افراد ديابتي و افراد داراي اضافه وزن رخ مي‌دهد.
- موهاي زير پوستي: رشد موها در زير پوست مي‌تواند با خارش ناحيه مقعد همراه شود، براي پيشگيري از اين امر لازم است، موهاي زير پوستي را از ته نزنيد، ولي اگر مجبور به اين كار هستيد از كرم ضد خارش در اطراف پوست مقعد استفاده نماييد.
- تومور مقعد: از علت‌هاي كمتر شايع اين عارضه ابتلا به تومور يا سرطان است.
- مشكلات گوارشي: ابتلا به مشكلات گوارشي نظير اسهال مكرر، بي اختياري در دفع و غيره از ديگر عوامل خارش در ناحيه مقعد به شمار ميرود.
علائم خارش مقعد چيست؟
خارش مقعد ممكن است با قرمزي، سوزش و درد همراه باشد. خارش و سوزش بسته به علت ممكن است موقتي يا پايدارتر باشد. علاوه بر خارش مقعد، ممكن است موارد زير را نيز تجربه كنيد:
- سوزش
- درد
- قرمزي قابل مشاهده
- ورم
- زخم
اگر خارش همراه با برخي علائم ديگر بروز پيدا كند، بايد حتما و در اولين فرصت براي بررسي علت به پزشك مراجعه كنيد. علائمي‌كه بايد جدي بگيريد به شرح زير است:
- خارش مقعد شديد يا مداوم است
- خونريزي مقعدي يا نشت مدفوع داريد
- به نظر مي‌رسد ناحيه مقعد عفوني شده است
خارش مداوم مقعد ممكن است به يك بيماري پوستي يا ساير مشكلات سلامتي مرتبط باشد كه نياز به درمان پزشكي دارد.
خارش مقعد چگونه درمان مي‌شود؟
درمان خارش مقعد معمولا ابتدا بر رعايت بهداشت مقعدي خوب متمركز است. پس از مدفوع، مقعد خود را كاملاً تميز و سپس ناحيه را به آرامي‌خشك كنيد. اگر خارش ثانويه آني داريد، درمان شما با توجه به علت ايجاد خارش متفاوت است. درمان‌ها ممكن است شامل موارد زير باشد:
كرم‌ها و پمادها
هيدروكورتيزون بدون نسخه (OTC) يك كورتيكواستروئيد است كه با يك مسكن تركيب شده و هر روز دو تا سه بار روي ناحيه آسيب ديده خود بماليد. مطالعات نشان مي‌دهد كه كرم موضعي كپسايسين جايگزين خوبي براي كورتيكواستروئيدها در صورت داشتن خارش مزمن (طولاني) مقعد است.
آنتي بيوتيك‌ها و داروهاي ضد قارچ
پزشك شما ممكن است آنتي بيوتيك‌ها يا داروهاي ضد قارچي را در صورت مشكوك شدن به عفونت، تجويز كند.
بي حس كننده‌ها
استفاده از داروهاي بي حس كننده نظير بنزوكائين، ليدوكائين و غيره مي‌تواند به طور موقت علائم اين مشكل نظير درد، سوزش و خارش مقعد را بهبود ببخشد.
داروهاي قابض
اين نوع از داروها باعث تجمع پروتئين در سلول‌هاي پوست اطراف مقعد شده و به درمان خشكي، سوزش و خارش پوست كمك ميكند.
بازدید :
هيچ آمار قابل اعتمادي از فراواني شقاق يا فيشر مقعدي در جمعيت عمومي وجود ندارد. برخي تحقيقات نشان مي‌دهد كه از هر پنج نفر يك نفر در طول زندگي خود دچار شقاق مي‌شود. ممكن است اين آمار درست نباشد، چون بسياري از افراد مبتلا به اين بيماري، از مراجعه به پزشك و عنوان بيماري خود خجالت مي‌كشند.
شقاق چيست؟
شقاق مقعدي به معني ايجاد يك يا چند پارگي طولي در پوشش مجراي مقعد است كه اين بريدگي يا ترك به سمت داخل كانال مقعد امتداد مي‌يابد.
زخم شقاق مقعدي معمولا كمتر از يك سانتي متر عرض دارد، اما به دليل حساسيت بالاي ناحيه مقعد بيمار درد و ناراحتي زيادي را تجربه ميكند و درد در اين ناحيه مي‌تواند بسيار شديد باشد.
فيشر به دو نوع حاد و مزمن تقسيم مي‌شود كه از لحاظ عمق و شدت پارگي با هم متفاوتند. شقاق اگر كمتر از شش هفته وجود داشته باشد حاد يا اگر بيش از شش هفته وجود داشته باشد مزمن توصيف مي‌شود. موارد شقاق خفيف معمولا با دارو، پماد و روش‌هاي خانگي قابل درمان هستند، اما فيشر مزمن فقط با جراحي و ليزر ترميم مي‌شود.
هنگامي كه پارگي اتفاق مي‌افتد، منجر به آسيب و عود مكرر مي شود. عضله اسفنكتر داخلي كه در زير پارگي قرار دارد، دچار اسپاسم مي‌شود. اين امر باعث درد شديد مي شود. اسپاسم همچنين لبه هاي شكاف را از هم جدا ميكند و بهبود زخم را دشوار ميكند.
اسپاسم سپس منجر به پارگي بيشتر مخاط در هنگام اجابت مزاج مي‌شود. اين چرخه منجر به ايجاد شقاق مزمن مقعدي در حدود ۴۰ درصد از بيماران مي‌شود.
علل ابتلا به شقاق يا فيشر مقعد
شقاق ناشي از كشيده شدن مخاط مقعد شما بيش از ظرفيت طبيعي آن است. دو حلقه عضلاني (اسفنكتر) مقعد را كنترل مي‌كنند. حلقه بيروني به طور آگاهانه كنترل مي شود اما حلقه داخلي غير ارادي است. اسفنكتر داخلي تحت فشار ثابت است. متخصصان بر اين باورند كه اگر فشار بيش از حد افزايش يابد، اسفنكتر داخلي ممكن است منقبض شود، جريان خون را كاهش دهد و خطر ايجاد شقاق را افزايش دهد.
اين اغلب زماني اتفاق مي‌افتد كه مدفوع به دليل يبوست سفت و خشك باشد. شقاق مقعدي ممكن است به دلايل مختلفي رخ دهد. عواملي كه منجر به ايجاد فيشر مي‌شوند:
يبوست: مدفوع بزرگ و سفت باعث ايجاد فشار و پارگي در ناحيه مقعد در حين اجابت مزاج مي‌شود.
اسهال: اسهال مكرر مي‌تواند باعث ايجاد شقاق مقعدي شود.
اسپاسم عضلاني: متخصصان معتقدند كه اسپاسم عضلاني اسفنكتر مقعد ممكن است خطر ايجاد شقاق مقعدي را افزايش دهد. اسپاسم يك حركت كوتاه و خودكار عضلاني است كه در آن عضله مي تواند ناگهان سفت شود. اسپاسم عضلاني همچنين ممكن است روند بهبودي را تضعيف كند.
بارداري و زايمان: زنان باردار در اواخر بارداري در معرض خطر بيشتري براي ايجاد شقاق مقعدي هستند. پوشش مقعد نيز ممكن است در هنگام زايمان پاره شود.
بيماري‌هاي مقاربتي (عفونت‌هاي مقاربتي): بيماري‌هاي مقاربتي ريسك ابتلا به شقاق مقعدي را افزايش مي‌دهند. اين عارضه‌ها شامل سيفليس، HIV ،HPV (ويروس پاپيلوماي انساني)، تبخال و كلاميديا مي‌باشند.
شرايط زمينه اي: برخي از شرايط زمينه‌اي مانند بيماري كرون، كوليت اولسراتيو و ساير بيماري‌هاي التهابي روده ممكن است باعث ايجاد زخم در ناحيه مقعد شوند.
رابطه جنسي مقعدي: با توجه به اينكه حالت ارتجاعي مقعد محدود است، برقراري رابطه مقعدي مكرر مي‌تواند منجر به اين عارضه شود.
علائم شقاق مزمن و حاد
با توجه به شباهت علائم فيشر با برخي ديگر از بيماري‌هاي مقعدي مثل بواسير، براي تشخيص قطعي اين بيماري بايد به پزشك مراجعه كنيد. شقاق يا فيشر مقعدي بسته به شدت و عمق زخم ممكن است علائم و نشانه‌هاي زير را براي بيمار ايجاد كند:
- درد در حين يا بعد از اجابت مزاج كه ممكن است چند ساعت طول بكشد
- احساس گرفتگي و اسپاسم مقعدي
- مشاهده خون روشن روي مدفوع يا دستمال توالت
- سوزش و خارش مقعد كه هنگام دفع تشديد مي‌شود
- مشاهده يك يا چند ترك يا پارگي كوچك در پوست اطراف مقعد
- اسكين تگ يا توده پوستي كوچك در نزديكي شقاق مقعدي
- خروج ترشحات
در اين بخش مي‌توانيد مطلب كامل شقاق چيست را مشاهده كنيد.
نحوه معاينه و تشخيص فيشر
معمولا زخم شقاق يا فيشر به راحتي و براي خود بيمار هم قابل مشاهده است. بنابراين پزشك با انجام معاينه فيزيكي مي‌تواند بيماري شما را تشخيص دهد. براي انجام اين معاينه بيمار به حالت سجده يا به پهلو روي تخت قرار مي‌گيريد تا دهانه مقعد به راحتي قابل مشاهده باشد.
اگر زخم در داخل كانال مقعد ايجاد شده باشد و يا پزشك نياز به بررسي بيشتر علت ايجاد فيشر مقعدي داشته باشد، يكي از معاينات و آزمايشات زير انجام مي‌شود:
- آنوسكوپي
- كولونوسكوپي
- بيوپسي
- سيگموئيدوسكوپي
درمان شقاق
درمان‌هاي پزشكي و جراحي با هدف كاهش فشار عضله اسفنكتر داخلي، منجر به تسكين درد و بهبود شقاق مقعدي مي شود. افراد مبتلا به شقاق خفيف ممكن است اين بيماري را بدون جراحي برطرف كنند. در مقابل، افرادي كه داراي شقاق مزمن مقعد هستند معمولاً نياز به مداخله پزشكي دارند.
درمان اوليه دارويي است و با هدف از بين بردن يبوست، نرم شدن مدفوع و كاهش اسپاسم اسفنكتر مقعدي انجام مي‌شود. چندين روش براي كاهش اسپاسم اسفنكتر مقعدي وجود دارد كه در ادامه توضيح داده خواهد شد.
بازدید :
آبسه مقعدي يك وضعيت دردناك است كه در آن تجمعي از چرك در نزديكي مقعد ايجاد مي شود. اكثر آبسه هاي مقعدي نتيجه عفونت غدد كوچك مقعدي هستند.
شايع ترين نوع آبسه، آبسه پري مقعدي است. اين اغلب به صورت تورم دردناك جوش مانند در نزديكي مقعد ظاهر مي شود. ممكن است قرمز رنگ و در لمس گرم باشد. آبسه‌هاي مقعدي كه در بافتهاي عميق‌تر قرار دارند، كمتر شايع هستند و ممكن است كمتر قابل مشاهده باشند.
برش و درناژ جراحي رايج ترين درمان براي انواع آبسه مقعدي است و معمولاً موفقيت آميز است.
حدود ۵۰ درصد از بيماران مبتلا به آبسه مقعدي دچار عارضه اي به نام فيستول مي شوند. فيستول يك تونل كوچك است كه ارتباط غيرطبيعي بين محل آبسه و پوست ايجاد مي كند.
در برخي موارد، فيستول مقعدي باعث تخليه مداوم مي شود. در موارد ديگر، جايي كه قسمت بيروني دهانه تونل بسته مي شود، نتيجه ممكن است آبسه هاي مقعدي مكرر باشد. براي درمان تقريباً تمام فيستول هاي مقعدي به جراحي نياز است.
اصلي ترين علائم آبسه
مهمترين علائم آبسه مقعدي كه در بسياري از مبتلايان مشترك است به شرح زير است:
- تب
- بدن درد
- بي اشتهايي
- گلودرد
- درد شديد در لبه مقعد،قرمزي
- التهاب بافت هاي اطراف مقعد
- ورم در لب مقعد
چه چيزي باعث آبسه مقعدي مي شود؟
آبسه ركتوم زماني اتفاق مي افتد كه پارگي در آن ناحيه عفوني شود يا غده مقعدي مسدود شود. عفونت مقاربتي (STI) نيز مي تواند باعث آبسه مقعدي شود.
كودكان نوپا يا كودكاني كه سابقه شقاق مقعدي (پارگي اسفنكتر مقعد) دارند نيز در معرض خطر بيشتري براي ايجاد آبسه مقعدي در آينده هستند. چنين شقاق مقعدي ممكن است در كودكاني كه سابقه يبوست دارند رخ دهد. احتمال آبسه مقعدي در مردان دو برابر بيشتر از زنان است.
برخي از عوامل خطر ديگر عبارتند از:
بيماري كرون يا كوليت اولسراتيو، كه بيماري هاي التهابي روده هستند كه باعث مي‌شوند بدن به بافت هاي سالم حمله كند.
- ديابت
- سيستم ايمني ضعيف به دليل شرايطي مانند HIV يا ايدز
- رابطه جنسي مقعدي كه مي تواند خطر آبسه مقعدي را افزايش دهد
- استفاده از داروي پردنيزون يا ساير استروئيدها
- شيمي درماني فعلي يا اخير يا استفاده از داروهاي سركوب كننده سيستم ايمني
- يبوست
- اسهال
- سيگار كشيدن
گزينه هاي درماني براي آبسه مقعدي
آبسه مقعدي به ندرت بدون درمان توسط پزشك از بين مي رود. درمان ممكن است شامل تخليه يا جراحي باشد. رايج ترين و ساده ترين درمان اين است كه پزشك چرك را از ناحيه عفوني تخليه كند.
اين كار را معمولاً مي توان در مطب پزشك انجام داد. پزشك از دارو براي بي حس كردن ناحيه استفاده مي كند. هر گونه فشار ناراحت كننده بايد كاهش يابد و به بافت اجازه مي دهد تا به درستي بهبود يابد.
اگر آبسه مقعدي بسيار بزرگ وجود داشته باشد، ممكن است نياز به جراحي با بيهوشي باشد. در برخي موارد، ممكن است از كوتر براي اطمينان از تخليه كامل آبسه استفاده شود. آبسه هايي كه تخليه شده اند معمولاً باز مي مانند و نيازي به بخيه ندارند.
اگر ديابت داريد يا سيستم ايمني ضعيفي داريد، ممكن است پزشك از شما بخواهد چند روز در بيمارستان بمانيد تا عفونت را تحت نظر داشته باشيد.
علائم انواع آبسه مقعدي; معاينه و نحوه درمان آبسه
بازدید :
شقاق مقعد يا آنال فيشر وضعيتي بسيار دردناك است كه حاصل زخم سطحي يا پارگي در ناحيه پوشش سلولي مقعد است. شقاق به صورت يك خط طولي است كه در نيمه تحتاني كانال مقعد در ناحيه زير خط دندانه‌اي ايجاد مي‌شود و چون اين ناحيه حسگرهاي بسيار زيادي دارد، يك وضعيت فوق‌العاده دردناك را براي فرد بيمار ايجاد ميكند.
مانند ساير بريدگي ها يا پارگي هاي كوچك روي پوست، شقاق مقعدي ممكن است در عرض چند هفته خود به خود بهبود يابد. با اين حال، اگر شقاق مقعدي داريد، بايد به پزشك عمومي مراجعه كنيد زيرا آنها مي‌توانند به شما توصيه‌ها و داروهايي براي كمك به كاهش علائم و بهبود سريع‌تر شقاق بدهند.
بسياري از موارد شقاق مقعدي خفيف مي‌تواند با درمان‌هاي دارويي بهبود يابد. اما شقاق مزمن معمولا بعد از درمان‌هاي خانگي و دارويي دچار عود مكرر مي‌شود و به راحتي بهبود نمي‌يابد. در چنين شرايطي روش‌هاي ليزر و عمل جراحي شقاق تنها راه‌هاي درمان اين عارضه هستند.
اقداماتي براي پيشگيري و درمان شقاق حاد
تعدادي از اقدامات خودياري وجود دارد كه پزشك ممكن است براي درمان يبوست و كاهش درد ناشي از شقاق مقعدي توصيه كند. از بين بردن يبوست با كاهش فشار ركتوم مي‌تواند به شقاق مقعدي كمك كند تا بهبود يابد و احتمال ايجاد شقاق مكرر در آينده را كاهش دهد. اقدامات خودياري عبارتند از:
- افزايش مصرف روزانه فيبر با گنجاندن مقدار زيادي از غذاهاي پرفيبر در رژيم غذايي خود مانند ميوه، سبزيجات و غلات كامل
- جلوگيري از كم آبي با نوشيدن آب فراوان
- تلاش براي ورزش بيشتر – براي مثال، با پياده روي يا دويدن روزانه
- وقتي احساس مي‌كنيد نياز به دفع داريد، توالت رفتن را به تاخير نيندازيد
- اگر از دستمال مرطوب استفاده مي‌كنيد، از مصرف محصولاتي كه معطر يا حاوي الكل هستند اجتناب كنيد، زيرا ممكن است منجر به ناراحتي يا خارش شود
- چند بار در روز، مخصوصاً بعد از مدفوع، داخل يك لگن آبگرم بشينيد تا عضلات مقعد از حالت انقباض خارج شوند
اگر به شقاق مقعدي مبتلا هستيد اما با اقدامات خودياري و مراقبت‌هاي خانگي بهبود نيافته‌ايد، پزشك ممكن است روش‌هيا عمل جراحي فيشر را براي شما تجويز كند.
روش‌هاي عمل جراحي شقاق
شقاق مزمن بايد با جراحي اصلاح شود. شقاق و بافت اسكار مربوطه برداشته مي‌شود و گاهي اوقات، يك برش نازك در عضله اسفنكتر مقعد نيز ايجاد مي‌شود. روش‌هاي جراحي كه براي شقاق مورد استفاده قرار مي‌گيرد به شرح زير است:
عمل ليزر شقاق (فيشر)
بسياري از افراد به دليل ترس از جراحي و عوارضي كه مي تواند داشته باشد، درمان شقاق را به تاخير مي‌اندارند. يكي از بهترين روش‌هاي عمل سرپايي شقاق يا فيشر، ليزر درماني است. عمل ليزر شقاق به صورت سرپايي و با بي حسي موضعي انجام مي‌شود و نيازي به بستري شدن و گذراندن دوران نقاهت طولاني نمي‌باشد.
بهترين روش درمان شقاق با ليزر است كه هيچگونه عوارضي را به دنبال ندارد و در كمتر از نيم ساعت به صورت سرپايي و در كلينيك انجام مي‌شود.
عمل اسفنكتروتومي
اين روش شامل بريدن ماهيچه هاي اسفنكتر در قسمت پايين بدن براي رهايي از تنش است كه به شقاق اجازه مي دهد تا بهبود يابد. پزشك شما معمولاً اين را تنها پس از اينكه ساير درمان‌ها از جمله بوتاكس را امتحان كرديد، پيشنهاد ميكند. شما معمولاً عمل را با بيهوشي عمومي انجام خواهيد داد، به اين معني كه در طول آن در خواب خواهيد بود.
اين روش را مي توان به دو روش انجام داد. در اسفنكتروتومي باز، جراح يك برش كوچك در پوست شما ايجاد مي كند تا بتواند عضله اسفنكتر را ببيند. برش معمولاً براي بهبودي باز مي ماند. در اسفنكتروتومي بسته، جراح تيغه اي را از زير پوست شما عبور مي دهد تا به عضله برسد و آن را برش دهد.
فيشركتومي
جراحي شقاق به روش فيشركتومي معمولا همراه با بوتاكس انجام مي‌شود و در آن پوست آسيب ديده ناحيه اطراف مقعد برش داده شده و حذف مي‌شود. ناحيه‌اي كه پوست آن برداشته شده به مرور ترميم و در نهايت بيماري درمان مي شود.
فلپ پيشرفته
جراحي شقاق به روش فلپ معمولا پيشنهاد نمي‌شود و تنها در مواردي كه ساير روش‌هاي درمان نتيجه بخش نباشند، كاربرد دارد. در اين عمل نوعي پيوند پوست از ناحيه سالم مقعد به ناحيه آسيب ديده انجام مي‌شود تا شانس بهبود زخم شقاق افزايش يابد.
نقاهت بعد از عمل شقاق
ممكن است براي نرم كردن مدفوع و جلوگيري از يبوست به شما مسكن و دارو داده شود. همچنين بايد مايعات زيادي بنوشيد و غذاهايي بخوريد كه فيبر زيادي در آنها وجود دارد تا از بازگشت شقاق مقعدي جلوگيري كنيد. غذاهاي پر فيبر شامل ميوه ها و سبزيجات، نان هاي سبوس دار و غلات هستند.
مهم است كه كف خود را تميز و خشك نگه داريد. در چند روز اول پس از جراحي، بعد از هر بار اجابت مزاج (پوو) حمام يا دوش بگيريد. سپس محل را با پنبه مرطوب تميز كنيد. ممكن است تا 10 روز پس از عمل، متوجه خون در حمام يا دستمال توالت شويد. برخي از افراد نيز براي چند روز در مدفوع خود ترشحات مخاطي دارند.
زمان بهبودي از فردي به فرد ديگر متفاوت است، اگرچه اكثر افراد آنقدر احساس خوبي دارند كه در عرض چند روز به فعاليت هاي معمول خود بازگردند. اگر درد شديد، خونريزي يا تب داريد، بايد با پزشك مشورت كنيد. ممكن است بيمارستان شماره خاصي را براي تماس به شما بدهد.
علائم شقاق يا فيشر مقعد
علائم معمولي شقاق مقعدي شامل درد و سوزش در داخل و اطراف مقعد است. درد مي‌تواند واقعاً بد باشد و هنگام دفع مدفوع و تا يك ساعت يا بيشتر پس از دفع مدفوع بدتر مي‌شود.
همچنين ممكن است هنگام دفع مدفوع كمي خونريزي داشته باشيد (معمولاً قرمز روشن) كه در توالت يا روي دستمال قابل مشاهده است. خونريزي از مقعد هميشه بايد توسط پزشك بررسي شود.
مشاهده زخم و در مواقعي زائده پوستي (اسكين تگ حاصل از زخم) در مقعد يكي ديگر از نشانه‌هاي شقاق است.
مشاهده مطب كامل در سايت كافه دانش
بازدید :
هموروئيد وريدهاي بزرگ و متورم (كه واريس نيز ناميده مي شود) در اطراف قسمت بيروني مقعد يا در قسمت پايين ركتوم هستند. ركتوم آخرين قسمت روده است و به مقعد منتهي مي‌شود، دهانه انتهاي روده كه در آن مواد مدفوع از بدن خارج مي شود.
همه افراد در اين ناحيه داراي بافت هموروئيدي هستند كه از عروق خوني، بافت همبند و مقداري ماهيچه تشكيل شده است. اين «بالشتك‌ها» هميشه بزرگ يا متسع نميشوند، اما با افزايش سن، اين پديده شايع‌تر مي‌شود - و باعث آنچه ما هموروئيد مي‌گوييم، كه به آن انبوه هم مي‌گويند، مي‌شود.
بواسير ممكن است در صورت عود كردن، دردناك و به خصوص آزاردهنده باشد، اما خطرناك يا تهديد كننده زندگي نيست و علائم معمولاً ظرف چند روز از بين مي روند. راه‌هاي مؤثر زيادي براي درمان آنها و همچنين گزينه‌هايي براي انواع كمتر رايج هموروئيد وجود دارد كه ممكن است مشكل‌سازتر باشند.
توجه به اين نكته ضروري است كه همه افراد داراي بافت هموروئيدي به عنوان بخشي از آناتومي طبيعي خود هستند. فقط در تعداد كمي از مردم بواسير بزرگ شده يا علامتي ديگر مي شود. بافت هموروئيدي در داخل كانال مقعد و ناحيه پري مقعد قرار دارد و از عروق خوني، بافت همبند و مقدار كمي ماهيچه تشكيل شده است.
انواع بواسير يا هموروئيد
دو نوع اصلي هموروئيد وجود دارد: داخلي و خارجي. بواسير داخلي با پوششي به نام مخاط پوشيده شده است كه به لمس، درد، كشش و دما حساس نيست، در حالي كه هموروئيد خارجي توسط پوست بسيار حساس پوشيده شده است. هنگامي كه مشكلات ايجاد مي‌شود، اين دو نوع هموروئيد مي‌توانند علائم و درمان هاي بسيار متفاوتي داشته باشند.هموروئيد در دو نوع داخلي يا خارجي ايجاد مي‌شود. البته برخي از افراد به هر دو نوع اين عارضه مبتلا مي‌شوند.
بواسير يا هموروئيد داخلي: اين هموروئيدها در داخل راست روده (بخشي از روده بزرگ كه به مقعد منتهي مي‌شود) ايجاد مي‌شوند و معمولاً با چشم غير مسلح قابل مشاهده نيستند. هموروئيد داخلي معمولاً درد ندارد، اما اغلب بدون درد خونريزي ميكند.
در برخي موارد، بواسير داخلي ممكن است از طريق مقعد بيرون بزند و ديده شود كه به پرولاپس معروف است. هنگامي كه اين اتفاق مي‌افتد، آنها معمولاً خود به خود به داخل راست روده برمي‌گردند يا مي‌توانند به عقب رانده شوند.
هموروئيد خارجي: اين هموروئيدها در زير پوست اطراف قسمت خارجي مقعد ايجاد مي‌شوند. بواسير خارجي معمولا ناراحت‌كننده‌ترين هموروئيدها هستند و مي‌توانند همراه با سوزش و خارش يا دردناك باشند و ممكن است برآمدگي داشته باشند.
هنگامي كه يك لخته خون در يك هموروئيد خارجي تشكيل مي‌شود، به آن هموروئيد ترومبوزه مي‌گويند كه مي‌تواند منجر به درد شديد و مداوم شود.گاهي اوقات لخته ها خود به خود حل مي شوند، اما اگر حل نشد، پزشك شما مي تواند لخته را از بين ببرد، روشي كه اگر در عرض 72 ساعت پس از تشكيل لخته انجام شود، مؤثرتر است.
علائم و نشانه هاي هموروئيد
بدون شك ديدن خون در كاسه توالت بعد از اجابت مزاج نگران كننده است، اما يكي از علائم اصلي هموروئيد خونريزي است. ساير علائم هموروئيد كه ممكن است بروز پيدا كنند به شرح زير است:
- خون قرمز روشن روي دستمال توالت يا مدفوع بعد از اجابت مزاج
- خارش در ناحيه مقعد
- درد در ناحيه مقعد به خصوص هنگام نشستن
- درد در هنگام اجابت مزاج
- يك يا چند توده سخت و دردناك در اطراف مقعد
اگر هر يك از اين علائم هموروئيد را تجربه كرديد، از فشار دادن بيش از حد، مالش يا تميز كردن اطراف مقعد خودداري كنيد، كه مي‌تواند تحريك و خارش را بدتر كند و حتي مي‌تواند منجر به خونريزي شود. علاوه بر اين، به جاي پاك كردن، سعي كنيد آن ناحيه را خشك كنيد.
علل و عوامل خطر هموروئيد
تصور مي‌شود شرايط و عادت‌هاي متعددي باعث ايجاد هموروئيد مي‌شوند:
- يبوست مزمن يا اسهال
- زور زدن بيش از حد در هنگام اجابت مزاج
- نشستن طولاني مدت روي توالت
- زور زدن، يبوست و نشستن طولاني‌مدت همگي مي‌توانند بر جريان خون در آن ناحيه تأثير بگذارند و باعث مي‌شوند خون با سرعت مورد انتظار خود (معروف به تجمع) در داخل رگ‌ها حركت نكند و منجر به هموروئيد شود.
عواملي كه خطر ابتلا به هموروئيد را افزايش مي دهد:
- كمبود فيبر در رژيم غذايي
- چاقي: اضافه وزن مي تواند بر بافت هموروئيدي فشار وارد كند.
- افزايش سن: با بالا رفتن سن، بافت همبند در راست روده و مقعد ضعيف‌تر مي‌شود و به طور بالقوه منجر به هموروئيدهاي برآمده مي‌شود.
- بارداري: با رشد جنين و فشار آوردن به شكم، وريدهاي راست روده و مقعد ممكن است بزرگ شوند. اين مشكل معمولا پس از تولد برطرف مي‌شود.
زمان مراجعه به دكتر متخصص بواسير يا هموروئيد
هرچند مشاهده خون ريزي هنگام اجابت اصلا عادي نيست و مي‌تواند به بيماري هاي ديگري از قبيل سرطان روده بزرگ يا مقعد و بيماري هاي التهابي روده مربوط باشد، ولي معمول ترين نشانه ي هموروئيد است.
به هر حال بدون مراجعه به دكتر متخصص نبايد خون ريزي را به هموروئيد ربط داد. قبل از اقدام به درمان، معاينه و آزمايش پزشكي تنها راه تشخيص و رد كردن بيماري هاي جدي تر است. هر زمان كه دچار خونريزي، درد ركتوم يا خستگي عضلاني شديد زمان آن فرا رسيده كه به پزشك مراجعه كنيد و در اين باره با او مشورت كنيد.
همچنين در صورتي كه پزشك ابتلا به هموروئيد را در شما تاييد نموده و علائم بيماري با استفاده از روش هايي مانند مصرف مكمل هاي فيبر، ورزش، افزايش مصرف آب و حمام سيتز درمان نشده است لازم است با پزشك در اين باره مشورت كنيد.
بازدید :
بيماري زگيل تناسلي يا همان زگيل مقاربتي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي آميزشي است كه در طي رابطه جنسي از شخص ناقل ويروس منتقل مي‌شود. براي درمان و از بين بردن زگيل ها و روش هاي مختلفي وجود دارد كه هر يك تفاوت ها و تاثيرگذاري هاي مختلفي دارند، در ادامه به بررسي اين روش‌هاي درماني مي پردازيم.
زگيل تناسلي چيست؟
زگيل تناسلي توده‌هاي برجسته اي هستند كه اغلب شبيه به گل كلم مشاهده مي شوند. اين توده يا زائده هاي برجسته اغلب كمي تيره تر از پوست هستند و در نواحي تناسلي زنان و مردان مثل ناحيه واژن، روي آلت تناسلي، مقعد، كشاله ران، بيضه ها و .... مشاهده مي شود. البته در صورت برقراري رابطه دهاني احتمال ايجاد زگيل در دهان، گلو يا روي لبها هم وجود دارد.
بيماري زگيل تناسلي نوعي بيماري ويروسي است. عامل بيماري ويروس hpv است كه بيش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد و چند نوع از آن در طي رابطه جنسي منتقل مي شود. با توجه به افزايش شيوع بيماري مي توان گفت بيماري زگيل تناسلي از طريق برقراري رابطه جنسي نا ايمن شيوع پيدا مي كند.
علائم زگيل تناسلي
همانطور كه مشخص است رايج ترين علامت و نشانه زگيل زائده هاي كوچكي هستند كه مي‌توانند مسطح و يا برجسته باشند. البته فقدان زگيل ها به معناي عدم ابتلا به بيماري نيست.
از ديگر علائم و نشانه هاي زگيل مي توانيم به اين موارد اشاره كنيم.
درمان زگيل تناسلي
متاسفانه تا به امروز راه قطعي براي درمان كامل ويروس و از بين بردن اچ پي وي شناسايي نشده است. درمان هايي كه معرفي مي شوند، صرفا به جهت كنترل علائم بيماري از بين بردن زگيل هاي روي پوست كاربرد دارند. انتخاب روش درمان مناسب بسيار با اهميت است زيرا اگر درمان به شكل صحيح انجام نشود، احتمال انتقال ويروس و ايجاد زگيل در ساير نواحي و افزايش تعداد زگيل ها وجود دارد.
برخي برخي از درمان هاي زير ممكن است باعث شوند، جاي زگيل‌ها روي پوست بماند. در ادامه به بررسي روش‌هاي درمان پزشكي شامل كرايو و ليزر زگيل تناسلي مي پردازيم:
درمان زگيل تناسلي با ليزر
ليزر درماني يكي از بهترين روش هاي رايج براي درمان زگيل تناسلي است. ليزر به علت ميزان اثربخشي بالاتر و و امكان نفوذ به اعماق بافتهاي بدن، از عود مجدد بيماري جلوگيري مي كند.
در اين روش با تابش اشعه ليزر، زائده هاي بزرگتر از روي پوست برداشته مي شوند. تمامي مراحل ليزر در كلينيك و تحت بي حسي موضعي انجام مي شود.
دستگاه وكيوم در ليزر موجب مي شود،بخارات سمي و گازهاي حاصل از ليزر به طور كامل جذب و از انتقال ويروس به ساير نواحي جلوگيري شود.
مزاياي درمان با ليزر
· ليزر با نفوذ به عمق پوست، تاثير بيشتري در مقايسه با ساير روش‌ها دارد
· درمان زگيل تناسلي با ليزر در يك جلسه انجام مي‌شود
· اين روش بي خطر بوده و عوارض خاصي را به دنبال ندارد
· ليزر درماني با بي حسي انجام مي‌شود و بدون درد و خونريزي است
· احتمال بازگشت زائده‌ها در روش ليزر بسيار پايين تر از ساير روش‌هاست
هزينه ليزر زگيل تناسلي واژن و مقعد
تعرفه و هزينه درمان هميشه اولين دغدغه بيماران است و در انتخاب روش درماني تاثير زيادي دارد. با توجه به اينكه ليزر جديدترين روش درمان زگيل به شمار ميرود و از تجهيزات و دستگاه‌هاي پيشرفته ليزر استفاده مي‌شود، شايد هزينه بيشتري از ساير روش‌ها داشته باشد.
عوامل مختلفي در تعيين هزينه ليزر زگيل تناسلي واژن و مقعد تاثير گذارند كه اندازه زائده‌ها، تعداد و محل قرار گيري آنها از جمله اين موارد است. همچنين شرايط بيمار، كلينيك و دستمزد پزشكي كه به آن مراجعه مي‌كنيد هم در تعيين اين تعرفه نقش دارند.
كرايوتراپي زگيل تناسلي
كرايوتراپي، سرما درماني يا فريز كردن از روش‌هاي رايج درمان اين بيماري است، در اين روش پزشك با استفاده از اسپري نيتروژن مايع كه در دماي ۱۹۶- درجه سانتي گراد قرار دارد. زگيل هاي تناسلي را از روي پوست جدا ميكند.
اين روش ممكن است باعث به جاي ماندن لك روي پوست شود. براي انجام كرايو تراپي نيز به بيمار بي حسي موضعي تزريق مي شود، بنابراين بيمار در طول طرح درمان درد را احساس نمي كند.
بعد از اسپري نيتروژن بافت يا زائده زگيل منجمد مي شود و و بافت آن به تدريج از بين ميرود. براي از بين بردن زگيل هاي بزرگتر معمولاً ليزر توصيه مي شود، زيرا ممكن است براي از بين بردن آن با هيدروژن چندين مرحله نيتروژن را سپري كنند.
براي ترميم جاي زگيل، بعد از انجام كرايو حداقل دو هفته زمان نياز است. در اين مدت درد و سوزش طبيعي است.
معمولاً بعد از انجام كرايو جاي زگيل ها، تاول ميزند. مراقبت از زخم تا بهبودي كامل بسيار پر اهميت است، زيرا احتمال عفونت وجود دارد.
عوارض كرايوتراپي
عوارض كمي بعد از كرايو زگيل وجود دارد، از قبيل جاي زخم كه يك عارضه جزئي است. تعداد و شدت عوارض جانبي به تعداد چرخه يخ زدگي/ ذوب بكار رفته در طول كرايوتراپي و اينكه چه اندازه يك منطقه تحت درمان قرار گرفته است بستگي دارد.
هزينه كرايوتراپي
تعيين هزينه كرايو زگيل تناسلي هم به تعداد جلسات درمان بستگي دارد. تعداد جلسات كرايوتراپي هم با توجه به اندازه و تعداد زائده هاي زگيل تناسلي تعيين مي‌شود. بنابراين براي تعيين هزينه دقيق بايد حتما توسط دكتر معاينه شويد.
بعد از درمان چه انتظاري داريد؟
معمولا براي درمان زگيل تناسلي با كرايوتراپي، نياز به تكرار اين روش مي‌باشد. مدت زمان بهبودي بستگي به محل و تعداد زگيل‌هاي برداشته شده دارد و معمولاً در ۱ تا ۳ هفته اتفاق مي‌افتد. بعد از درمان ممكن است در ابتدا با درد و تورم و تاول‌هايي در اطراف زگيل مواجه شويد. پس از بهبودي اين تاول‌ها و ايجاد پوست جديد، زائده ها از بين مي‌روند. اين روش در ۹۰ درصد مواقع مي‌تواند زگيل‌ها را از بين ببرد.
بازدید :
فيستول مقعدي كانال كوچكي است كه بين انتهاي روده و پوست در نزديكي گذرگاه پشتي (مقعد) ايجاد مي‌شود. فيستول مقعدي معمولاً به دليل عفونت در نزديكي مسير پشت (مقعد) ايجاد مي شود كه باعث جمع شدن چرك (آبسه) در بافت مجاور مي شود. هنگامي كه چرك تخليه مي شود، مي تواند يك كانال كوچك (فيستول) را پشت سر بگذارد.
علائم فيستول ركتوم
نشانه مشخص فيستول ركتوم سوراخي در پوست نزديك مقعد است كه ترشح خوني، چرك مانند يا بدبو ايجاد مي كند. با اين حال، همه فيستول ها منجر به باز شدن نميشوند. ساير علائم فيستول ركتال عبارتند از:
• تحريك اطراف مقعد به دليل تخليه مداوم
معمولا پزشك با معاينه فيزيكي مقعد قادر به تشخيص فيستول است. بعد از مراجعه به پزشك، او به دنبال سوراخ (مجراي فيستول) روي پوست خواهد بود. سپس پزشك سعي ميكند تا عمق مجراي فيستول و جهت حركت آن را تعيين كند.
برخي از فيستول ها ممكن است روي سطح پوست قابل مشاهده نباشند. در اين مورد، پزشك شما ممكن است نياز به انجام آزمايشات بيشتري داشته باشد:
• آنوسكوپي روشي است كه در آن از ابزار خاصي براي ديدن داخل مقعد و ركتوم استفاده مي‌شود.
• پزشك شما همچنين ممكن است سونوگرافي يا MRI از ناحيه مقعد را براي مشاهده بهتر مجراي فيستول تجويز كند.
• گاهي اوقات جراح شما براي تشخيص فيستول بايد شما را در اتاق عمل معاينه كند (به نام معاينه تحت بيهوشي).
• اگر فيستول پيدا شود، پزشك شما ممكن است بخواهد آزمايش‌هاي بيشتري را انجام دهد تا ببيند آيا اين بيماري با بيماري كرون، يك بيماري التهابي روده مرتبط است يا خير. حدود 25 درصد از افراد مبتلا به بيماري كرون دچار فيستول مي شوند. از جمله اين مطالعات مي توان به آزمايش خون، اشعه ايكس و كولونوسكوپي اشاره كرد.
• كولونوسكوپي روشي است كه در آن يك ابزار انعطاف پذير و روشن از طريق مقعد وارد روده بزرگ مي شود. تحت آرام‌بخشي آگاهانه، نوعي بي‌حسي سبك، انجام مي‌شود.
راه درمان فيستول مقعدي چيست ؟
از همين ابتدا مي‌توان گفت كه بيماري فيستول بدون جراحي و ليزر و تخليه عفونت بيماري قابل درمان نيست. جراحي تقريباً هميشه براي درمان فيستول مقعدي ضروري است. اين عمل معمولا توسط متخصص جراح كولون و ركتوم يا دكتر گوارش انجام مي‌شود. هدف از جراحي ايجاد تعادل بين خلاص شدن از شر فيستول و در عين حال محافظت از عضلات اسفنكتر مقعد است كه در صورت آسيب مي‌تواند باعث بي اختياري شود.
جراحي فيستول معمولاً به صورت سرپايي انجام مي‌شود، به اين معني كه بيمار مي‌تواند در همان روز به خانه برود. بيماراني كه تونل‌هاي فيستول بسيار بزرگ يا عميق دارند ممكن است مجبور شوند مدت كوتاهي پس از جراحي در بيمارستان بمانند. برخي از فيستول‌ها ممكن است نياز به چندين عمل جراحي براي از بين بردن فيستول داشته باشند.
عمل فيستولوتومي: فيستول‌هايي كه در آن عضله اسفنكتر درگير نيست يا كمي درگير است، با فيستولوتومي درمان مي‌شوند. اين روش رايج ترين نوع عمل براي فيستول‌هاي ساده است. اين شامل باز كردن فيستول است تا بتواند از داخل به بيرون بهبود يابد.
هنگامي كه داروي بيهوشي شما اثر كرد، جراح شما يك پروب (يك ابزار فلزي نازك) را در مجراي بيماري قرار مي‌دهد تا به آنها كمك كند مسير فيستول را پيدا كنند. در اين روش معمولا يك برش در طول فيستول ايجاد مي‌شود. پزشك زخم را باز مي گذارد (از هيچ بخيه اي استفاده نمي‌كند) تا به تدريج بهبود يابد. اين نوع عمل براي اكثر فيستول ها (اگر پيچيده نباشند) به خوبي جواب مي‌دهد
نخ ستون: در مورد فيستول‌هاي پيچيده تر كه چندين مسير دارند، ممكن است جراح مجبور شود درن مخصوصي به نام ستون قرار دهد كه حداقل به مدت 6 هفته در محل باقي مي‌ماند. پس از قرار دادن ستون، عمل دوم تقريباً هميشه انجام مي‌شود كه يكي از روش‌هاي فيستولوتومي يا فلپ است.
عمل ليزر فيستول: در اين روش بعد از شناسايي مجراي فيستول، برشي براي دسترسي به انتهاي مسير بيماري ايجاد مي‌كنند. سپس با تابش پرتوهاي ليزر تمام مسير فيستول را ترميم مي‌كنند. اين عمل طي نيم ساعت و با استفاده از بي حسي موضعي انجام مي‌شود. تنها گزينه براي درمان فيستول بدون جراحي، روش ليزر است كه نتيجه‌اي قطعي به همراه دارد.
منبع سايت بيتوته
بازدید :